عیب شمار

لغت نامه دهخدا

عیب شمار. [ ع َ / ع ِ ش ُ ] ( نف مرکب ) عیب شمارنده. آنکه عیب ها و نقائص دیگران برمی شمارد :
من که چنین عیب شمار توام
در بد و نیک آینه دار توام.نظامی.

فرهنگ فارسی

عیب شمارنده آنکه عیب ها و نقائص دیگران بر می شمارد
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم