عنون

لغت نامه دهخدا

عنون. [ ع ُ ] ( ع مص ) به تمام معانی مصدر عَن است. رجوع به عَن شود.
عنون. [ ع َ ] ( ع ص ) ستور پیشی گیرنده در سیرو پیشاپیش رونده. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). دابه پیشرو در حرکت. ( از اقرب الموارد ).