عفرا

لغت نامه دهخدا

عفرا. [ع َ ] ( اِخ ) عفراء. نام معشوقه عروه است. ( غیاث اللغات ) ( برهان ). رجوع به عفراء ( دختر مهاصر... ) شود.

فرهنگ فارسی

زنی عرب که معشوقه عروه بن حزام العذری بود : [ چون بلبله دهان بدهان قدح برد گویی که عروه بال به عفرا برافکند .] ( خاقانی . عبد. ۱۴۳ ) .
عفرائ نام معشوقه عروه است

فرهنگ اسم ها

اسم: عفرا (دختر) (عربی) (تلفظ: afrā) (فارسی: عَفرا) (انگلیسی: afra)
معنی: نوعی آهو، زن سفید، سفید، زمین سفید که هموار نشده، ( اعلام ) نام یک شاعره ی عرب