عشراء

لغت نامه دهخدا

عشراء. [ ع ُ ش َ ] ( ع ص ، اِ ) شتر ماده باردار که ده یا هشت ماه بر حمل آن گذشته باشد و نام «مخاض » از او زایل شده. یا ناقه ای که مانند زنان نفساء باشد بعدِ بچه آوردن. ج ، عُشَراوات ، عِشار. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و تثنیه آن عُشَراوان شود. ( منتهی الارب ). || قُلَه ، که از بازیچه های کودکان است. ( از اقرب الموارد ). عویشراء. و رجوع به عویشراء شود. || ج ِ عَشر. ( منتهی الارب ). رجوع به عشر شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال کارت فال کارت فال کارت فال کارت فال ای چینگ فال ای چینگ فال تک نیت فال تک نیت