عزب پیشه

لغت نامه دهخدا

عزب پیشه. [ ع َ زَ ش َ / ش ِ ] ( ص مرکب ) کسی که همواره عزب می گردد و زن اختیار نمی کند. ( ناظم الاطباء ) :
سپاهی عزب پیشه و تنگ یاب
چو دیدند روئی چنان بی نقاب.نظامی.

فرهنگ فارسی

کسی که همواره عزب میگردد و زن اختیار نمی کند
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم