عرش اکبر. [ ع َ ش ِ اَ ب َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) عرش بزرگتر. || در اصطلاح صوفیه ، دل انسان کامل را نامند. ( از کشاف اصطلاحات الفنون ). کنایه از دل آدمی زاد باشد و به عربی قلب خوانند. ( برهان ) ( آنندراج ). کنایه از دل انبیاء و اولیاء است. ( انجمن آرا ).
