عرش اعظم

لغت نامه دهخدا

عرش اعظم. [ ع َ ش ِ اَ ظَ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) عرش بزرگ. عرش بزرگتر :
ای ذره ای از نور تو بر عرش اعظم تافته
وز عرش اعظم درگذربر هر دو عالم تافته.عطار.