معنی عجد | لغت یاب

عجد

لغت نامه دهخدا

عجد. [ ع َ ] ( ع اِ ) دانه مویز یا مویز پست هیچکاره. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). || حب انگور. ( اقرب الموارد ) ( آنندراج ). || میوه ای است که به مویز ماند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
عجد. [ ع ُ ] ( ع اِ ) مویز یا میوه ای که به مویز ماند. || دانه انگور. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
عجد. [ ع َ ج َ ] ( ع اِ ) ج ِ عجدة. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). رجوع به عجدة شود.