لغت نامه دهخدا عاطی. ( ع ص ) گیرنده. و در مثل است که عاط بغیر أنواط؛ أی یتناول ما لامطمع فیه و لامتناول ؛ یعنی کاری میکند که فائده ندارد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
