ضرطه

لغت نامه دهخدا

( ضرطة ) ضرطة. [ ض ِ طَ ] ( ع اِ ) ضُراط. تیز. گوز. حبقه. صوت اسفل آدمی.

فرهنگ معین

(ضَ طِ ) [ ع . ضرطة ] (اِ. ) گوز، تیز.

فرهنگ عمید

باد صداداری که از مقعد خارج می شود، گوز.

فرهنگ فارسی

تیز، گوز، باد صدادارکه ازمقعدخارج شود
۱ - ( اسم ) یک بار تیز دادن . ۲ - ( اسم ) تیز گوز . توضیح این کلمه در لغت عرب به فتح اول آمده .

ویکی واژه

ضرطة
گوز، تیز.