صوفی طبع

لغت نامه دهخدا

صوفی طبع. [ طَ ] ( ص مرکب ) صوفی طبیعت. صوفی نهاد :
مانده من با نگار صوفی طبع
آن بصد جان صافی ارزنده.سوزنی.رجوع به صوفی و صوفیه شود.

صوفی طبیعت صوفی نهاد