لغت نامه دهخدا شکرگیاه. [ ش َ ک َ ] ( اِ مرکب ) شکرگیا. گزانگبین. ( یادداشت مؤلف ) : طوطی جان من رسیده به لب تا از آن لب شکرگیاه برد.سیدحسن غزنوی.
