شکر بوسه

لغت نامه دهخدا

شکربوسه. [ ش َ ک َ س َ / س ِ ] ( ص مرکب ، اِ مرکب ) بوسه شیرین و شکرین :
بوسه ای از لب تو خواهم وشعر از لب تو
که شکربوسه نگاری و غزل گوی غزال.فرخی.به یاد بوسه منه خوان خوردنی که بود
تفاوتی ز شکربوزه تا شکربوسه.نزاری قهستانی.