معنی شکر افشاندن

شکر افشاندن

لغت نامه دهخدا

شکر افشاندن. [ ش َ ک َ / ش َک ْ ک َ اَ دَ ] ( مص مرکب ) شکر فشاندن. شکر پاشیدن. شکر ریختن. ( یادداشت مؤلف ). || سرود خوش خواندن. خنیاگری کردن بنکوئی. نوای جانبخش ساز سر کردن. || نواهای دل انگیز و نغمه های شیرین نواختن :
سمعها پر سماع داودیست
کز سر زخمه شکّر افشانده ست.خاقانی.|| شیرین سخنی کردن. و رجوع به شکرافشانی شود.