شکافان

لغت نامه دهخدا

شکافان. [ ش ِ / ش َ ] ( نف ، ق ) صفت حالیه. در حال شکافتن. ( یادداشت مؤلف ) :
جام شکوفه دار شکافان شد از هوس
چون حجله شکوفه برانداخت نوبهار.خاقانی.

فرهنگ فارسی

صفت حالیه در حال شکافتن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم