شکار زن

لغت نامه دهخدا

شکارزن. [ ش ِ زَ ] ( نف مرکب ) صیاد. آنکه شکار را با تیر بزند. که نخجیر را بزند :
چون درآمد شکارزن به شکار
اژدها خفته دید بر در غار.نظامی.

فرهنگ فارسی

صیاد آنکه شکار را با تیر بزند
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم