شوریده احوال

لغت نامه دهخدا

شوریده احوال. [ دَ / دِ اَح ْ ] ( ص مرکب ) آشفته. پریشان احوال. عاشق پیشه :
ندارد با تو بازاری مگر شوریده احوالی
که مهرش در میان جان و مهرش بر دهان باشد.سعدی.