لغت نامه دهخدا شربت خوری. [ ش َ ب َ خوَ / خ ُ ] ( حامص مرکب ) خوردن شربت. ( فرهنگ نظام ). || ( اِ مرکب ) ظرفی که در آن شربت خورند. ( فرهنگ نظام ). گیلاس برای آشامیدن شربت. ظرف برای آشامیدن شربت. قسمی ظرف بلورین ، آشامیدن شربت را. کاسه خرد یا لیوان خرد برای خوردن شربت. ( یادداشت مؤلف ). || کاسه کوچک مسین یا چینی. ( یادداشت مؤلف ).
