شاه فر

لغت نامه دهخدا

شاه فر. [ف َ ] ( ص مرکب ) دارای جاه و جلال شاهانه :
کف و ساعدش چون کف شیر نر
هشیوار و موبددل و شاه فر.فردوسی.

اسم: شاه فر (پسر) (فارسی) (تلفظ: shahfar) (فارسی: شاهفر) (انگلیسی: shahfar)
معنی: شکوه شاهانه، شاه باشکوه