لغت نامه دهخدا سواد سپهر. [ س َ دِ س ِ پ ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان پیروزه گون : چارشنبه که از شکوفه مهرگشت پیروزه گون سواد سپهر.نظامی ( هفت پیکر ص 235 ).
