سه گوش

لغت نامه دهخدا

سه گوش. [ س ِ ] ( اِ مرکب ) مثلث. ( فرهنگستان ). مثلث و هر چیز که دارای سه زاویه باشد. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ عمید

۱. مثلث شکل.
۲. (اسم ) = سه کنج
۳. (اسم ) (ریاضی ) = مثلث

فرهنگ فارسی

( صفت ) آن که دارای سه گوشه باشد دارای سه زاویه مثلث .