سماکین

لغت نامه دهخدا

سماکین. [ س ِ ک َ ] ( اِخ ) تثنیه سماک که سماک رامح و سماک اعزل است :
گرچه در حلق سماکین افکنم
چون کمند امتحان خواهم فشاند.خاقانی.با سمک گردون مساوی وبا سماکین موازی. ( ترجمه تاریخ یمینی ).