معنی سلج | لغت یاب

سلج

لغت نامه دهخدا

سلج. [ س َ ] ( ع مص ) فروبردن لقمه را بگلو. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). بگلو فروبردن. ( المصادر زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی ) ( از اقرب الموارد ). || روان شدن شکم شتران از خوردن گیاه. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). || بخشش. سجل مثله و هو مقلوب منه. ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). بخشش. ( منتهی الارب ).
سلج. [ س ُ ل َ ] ( ع اِ ) نوعی از صدف آبی و در آن چیزی باشد که میخورندآنرا. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).
سلج. [ س ُل ْ ل َ ] ( ع اِ ) گیاهی است. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ).