سفره نشین

لغت نامه دهخدا

سفره نشین. [ س ُ رَ / رِ ن ِ ] ( نف مرکب ) کنایه از مهمان. ( آنندراج ) :
سفره مائده پرداز همه ست
تا همه سفره نشین سفرند.خاقانی ( دیوان چ سجادی ص 758 ).

فرهنگ فارسی

کنایه از مهمان
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال آرزو فال آرزو فال تماس فال تماس فال انبیا فال انبیا فال سنجش فال سنجش