سرای درنگ

لغت نامه دهخدا

سرای درنگ. [ س َ ی ِ دِ رَ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) جای باش. جای آرامش. اقامتگاه. منزلگاه :
اگر شارسان از بر کوهسار
سرای درنگ است و جای شمار.فردوسی.چنین تا رسیدند نزدیک گنگ
که آن بود خرم سرای درنگ.فردوسی.

فرهنگ فارسی

جای باش جای آرامش اقامتگاه
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال اوراکل فال اوراکل فال احساس فال احساس فال مکعب فال مکعب