سراو

لغت نامه دهخدا

سراو. [ س َ ] ( اِخ ) سراب. رجوع به نزهةالقلوب شود.
سراو. [ س َ رَ ئو ] ( اِخ ) نام رودخانه ای است که شهر اوده در کنار آن رودخانه واقع است در هندوستان. ( از برهان ) ( حاشیه برهان قاطع چ معین ).