سر کفته

لغت نامه دهخدا

سرکفته. [ س َ ک َ ت َ / ت ِ ] ( ن مف مرکب ) سرشکافته :
حکیم نوزده را علتی پدید آید
که راحت از کل سرکفته کلان بیند.سوزنی.تا بادساریش بسر آید ادب نمای
زآن سرخ بادسار چو سرکفته بادرنگ.سوزنی.