سانتونین

لغت نامه دهخدا

سانتونین. [ ت ُ ] ( اِ ) سنتونین. ماده ٔکرم کش که از درمنه گیرند. رجوع به گیاه شناسی گل گلاب ص 266 شود. از جمله داروهائیست که یک خوراک آنها از ده سانتیگرم تا ده یک گرم است. ( کارآموزی داروسازی ص 247 ). گردی است متبلور، بی بو، تلخ مزه ، بی رنگ ، ولی در مقابل نور زرد رنگ میشود و در آب غیر محلول است و در الکل و کلرفرم و روغن های چربی و اتر و قلیاها حل میشود. رجوع به درمانشناسی عطایی ج 1 ص 411 شود.

دانشنامه عمومی

سانتونین (شیمی). سانتونین ( به انگلیسی: Santonin ) یک ترکیب شیمیایی با شناسه پاب کم ۱۰۹۴۴۷۲۰ است. که جرم مولی آن ۲۴۶٫۳۰۱۶۲ g/mol می باشد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم