لغت نامه دهخدا
زویلة. [ زَ ل َ ] ( اِخ ) موضعی است. || نام مردی است. || باب الزویلة در قاهره است. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). محله و دروازه ای است در قاهره. ( از معجم البلدان ). دروازه بزرگی است در قاهره که بدر الجمالی سردار سپاهیان در دوران خلافت المستنصر فاطمی ( 1092 م. ) آنرا بنا کرد و در دو جانب دروازه دو مناره است که الملک المؤید شیخ ( سلطان مصر ) آنها را بنا نهاد. ( از المنجد ). رجوع به صبح الاعشی ج 1 ص 371 شود.