زرویان. [ ] ( اِخ ) که ظاهراً مخففی از «زررویان » با دو راء مهمله. ولی ابوریحان در کتاب الجماهر فی الجواهر همه ٔآن را زرویان با یک راء می آورد، در زابلستان بوده است : و فی زرویان بزابلسان ( بدون تاء در نسخه چاپی ).احجار یسمونها... ( کتاب الجماهر چ هند ص 262، یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). در الجماهر چ هند ص 29، 217، 195، 238 زروبان و ص 216، 217، 233، 237، 242، 244، 245، 246، 262 زرویان آمده است. رجوع به زررویان شود.
