زربین. [ زَ ] ( اِ ) سَرو. در شیرکوه و در رامیان و چالوس و منجیل آنرا سور گویند. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). سرو کوهی. ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به جنگل شناسی ساعی ج 2 ص 117، 127، 250 شود.
فرهنگ عمید
سرو، سرو کوهی.
فرهنگ فارسی
سرو کوهی در شیر کوه است و در رامیان و منجیل آنرا سور گویند سرو کوهی
گونه ای سرو با نام علمی (Cupressus sempervirens). این گیاه، درختی مرتفع، به ارتفاع تا ۵۰ متر، دارای برگ های فلسی همپوش متقابل متلاقی، گل های تک جنس، مخروط های نر استوانه ای و مخروط های ماده سرانجام چوبی شونده می باشد. این گونه در ایران دو واریته به نام های زربین و سرو شیرازی دارد. رویشگاه طبیعی این درخت، مازندران است ولی هم اکنون در بسیاری از نقاط کاشته می شود.
