روزه خواری

لغت نامه دهخدا

روزه خواری. [ زَ / زِ خوا / خا ]( حامص مرکب ) عمل روزه خوار. رجوع به روزه خوار شود.

فرهنگ فارسی

آنکه روزه گرفته صایم .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم