رهانا

لغت نامه دهخدا

رهانا. [ رُ ] ( اِ ) راهون. رُهن. فرع آدم. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

راهون . رهن . فرع آدم
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم