لغت نامه دهخدا رمه بان. [ رَ م َ / م ِ ] ( ص مرکب ، اِ مرکب ) چوبان. شبان. رمه یار. رمیار. رمه بان. گله بان. گله دار : گرگ گیاخوار و گوسفند درنده در رمه من بوند و من رمه بانم.سوزنی.
