دانشنامه اسلامی
ریشه کلمه:
رمز (۱ بار)
«رَمْز» در اصل، اشاره کردن با لب ها را گویند، به صدای آهسته نیز «رَمْز» گفته می شود; این واژه در گفتگوهای معمولی، معنای وسیع تری پیدا کرده و به هر سخن و اشاره و نشانه ای که مطلبی را مخفیانه یا به طور غیر صریح، برساند، رمز می گویند.
اشاره. راغب گوید: رمز اشاره است با لب و نیز به معنی صوت خفی است و غمز اشاره با ابرو است و هر کلام را که مانند اشاره باشد رمز گویند در مجمع گفته: رمز اشاره است با لب و گاهی در اشاره با ابر و چشم و دست به کار میرود ولی اوّلی اغلب است معنی این آیه و تفصیل آن در «زکریا» خواهد آمد انشاءاللّه. کلمه رمز فقط یکبار در قرآن یافته است.
