لغت نامه دهخدا رصدبین. [ رَ ص َ ] ( نف مرکب ) رصدبان. ( یادداشت مؤلف ). که به تماشای ستارگان بپردازد : ای حکیمان رصدبین خط احکام شماهمه یاوه ست و شما یاوه سرایید همه.خاقانی.
