راه گشا

لغت نامه دهخدا

راهگشا. [ گ ُ ] ( نف مرکب ) راهگشای. رجوع به راه گشای شود.

فرهنگ عمید

۱. آن که یا آنچه راه را باز می کند.
۲. [مجاز] مشکل گشا.

فرهنگ فارسی

راهگشای

گزارش محتوای نامناسب

فال گیر

بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم

فال مکعب

فال ارمنی

فال احساس

فال تاروت