رازه

لغت نامه دهخدا

( رازة ) رازة. [ زَ ] ( ع اِ ) ج ِ راز. ( اقرب الموارد ). ج ِ راز بمعنی بنا، گلکار. ( ناظم الاطباء ). مهتر بنایان. ( منتهی الارب ). و رجوع به راز شود.
رازه. [ زَ / زِ ] ( اِ )سرّ. راز. ( ناظم الاطباء ). || پوشیده. پنهان. اسرار نهفته دل. ( آنندراج ). رجوع به راز شود.

فرهنگ عمید

= راز۱

فرهنگ فارسی

( اسم ) مطلب پوشیده امر پنهان سر .