ذیبین

لغت نامه دهخدا

ذیبین. [ ذَ ب َ ] ( اِخ ) موضعی است در شعر نابغة به رضافة.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال سنجش فال سنجش فال کارت فال کارت فال رابطه فال رابطه فال تاروت فال تاروت