لغت نامه دهخدا ( دلاکة ) دلاکة. [ دُ ک َ ] ( ع اِ ) شیری که دوشیده شود پیش از فیقه اول ، و فیقه آن شیر است که در پستان میان دودوشیدن گرد آید. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
