دسمه

لغت نامه دهخدا

( دسمة ) دسمة. [ دَ س َ م َ ] ( ع اِ ) مورچه ، و یا آن دَیسمة باشد و مذکر نیز آید. ( از منتهی الارب ). و رجوع به دیسم و دیسمة شود.
دسمة. [ دَ س ِ م َ ] ( ع ص ) تأنیث دسم ، چرب. ( از منتهی الارب ). و رجوع به دَسِم شود.
دسمة. [ دُ م َ ] ( ع مص ) تیره گون گردیدن. ( از منتهی الارب ). دَسم. و رجوع به دسم شود.
دسمة. [ دُ م َ ] ( ع اِ ) مرد فرومایه. ( منتهی الارب ). و آن تسمیه به مصدر است. گویند: ما هو الا دسمة؛ یعنی خیر و نفعی در او نیست. ( از اقرب الموارد ).
- أبودسمة ؛ شخص حبشی. ( از ذیل اقرب الموارد از لسان ).
|| آنچه بدان پارگی و شکافهای مشک را بندند. || تیرگی مایل به سیاهی. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
دسمه. [ دَ م َ / م ِ ] ( اِ ) نوعی از غله باشد. ( برهان ) ( آنندراج ). درجع، و آن نوعی از حبوب است. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). دسمر. و رجوع به دسمر شود.

فرهنگ فارسی

مرد فرو مایه و آن تسمیه به مصدر است .

دانشنامه عمومی

دسمه ( به عربی: الدسمة ) یک منطقهٔ مسکونی در کویت است که در استان عاصمه واقع شده است. دسمه ۱۲٬۴۵۵ نفر جمعیت دارد.