لغت نامه دهخدا دستان زنی. [ دَ زَ ] ( حامص مرکب ) دستان زدن. نغمه سرایی. سرودخوانی. آوازخوانی : چون به دستان زنی گشادی دست عشق هشیار و عقل گشتی مست.نظامی.
