درم پیمای

لغت نامه دهخدا

درم پیمای. [ دِ رَ پ َ / پ ِ ] ( نف مرکب ) درم پیماینده. وَزّان. درم سنج. سنجنده. وزن کننده. شمارنده درم :
بطَرْف دیگر بگذر که خازنش بینی
نشسته از پی بخشیدنش درم پیمای.فرخی.

فرهنگ فارسی

درم پیماینده وزان درم سنج
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم