درافتاده

لغت نامه دهخدا

درافتاده. [ دَ اُ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) افتاده. ریخته شده :
باده ای دید بدان جام درافتاده
که بن جام همی سفت چو سنباده.منوچهری.رجوع به درافتادن شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم