دراز عمر

لغت نامه دهخدا

درازعمر. [ دِ ع ُ ] ( ص مرکب ) آنکه عمر طولانی داشته باشد. آنکه یا آنچه عمری طولانی کرده باشد. مُعَمَّر. ( یادداشت مرحوم دهخدا ) : نیز شک نیست که مزاج مردم درازعمر و ترکیب او و قوتهای او قویتر باشد. ( ذخیره خوارزمشاهی ). آنچه مردمان می گویند که بعض مردمان درازعمر را سدیگر باره دندان برمی آید... عجب نیست. ( ذخیره خوارزمشاهی ).
برغم انف اعادی درازعمر بمان
که دزد دوست ندارد که پاسبان ماند.سعدی.درخت چنار درختی مبارک است و درازعمر. ( فلاحت نامه ).

فرهنگ فارسی

آنکه عمر طولانی داشته باشد
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال کارت فال کارت فال ارمنی فال ارمنی فال امروز فال امروز فال شمع فال شمع