دباغان

لغت نامه دهخدا

دباغان. [ دَب ْ با ] ( اِ ) ج ِ دباغ. || آنجا که دباغان شهری خانه و نشست دارند. دباغخانه. || ( اِخ ) نام محله ای به قزوین.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم