دانندگان

لغت نامه دهخدا

دانندگان. [ ن َ دَ / دِ ] ( ص ، اِ ) جمع داننده :
نبینی ز شاهان که بر تختگاه
ز دانندگان بازجویند راه.فردوسی.به دانندگان شاه بیدار گفت
که دانش گشاده کنید از نهفت.فردوسی.ز دانندگان گر بپوشیم راز
شود کار آسان بما بردراز.فردوسی.نه دانندگان را ز دانش بهی است
نه نزدیک کس دانشی را بهاست.ناصرخسرو.چنان دان که نادان ترین کس بود
اگر پند دانندگان نشنوند.( از سندبادنامه ص 234 ).همه دانندگان را هست معلوم
که باشد مستحق پیوسته محروم.نظامی.رجوع به داننده شود.

فرهنگ فارسی

جمع داننده
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم