معنی خیکان | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

خیکان. ( اِخ ) دهی است جزء دهستان بالا بخش طالقان شهرستان تهران واقع در 27 هزارگزی خاور طالقان سر راه عمومی مالرو طالقان به کلاردشت که 116 تن سکنه دارد. آب آن از چشمه و رودخانه پراجان و محصول آن غلات و یونجه و ارزن و اشجار ولبنیات است. شغل اهالی زراعت و گله داری و عده ای برای تأمین معاش به تهران و مازندران می روند و برمیگردند و شغل زنان این ده کرباس بافی و گلیم و جاجیم بافی و راه مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1 ).

دانشنامه عمومی

خیکان، روستایی از توابع شهرستان طالقان در استان البرز می باشد.
این ده در بخش بالا طالقان قرار دارد. آب این ده از چشمه و رودخانۀ پراچان تأمین می گردد. شغل اهالی زراعت و گله داری می باشد و عده ای هم در اداره های شهر تهران مشغول به کار هستند.
اهالی خیکان به گویش طبری طالقانی و زبان تاتی صحبت می کنند.
غلات، یونجه، ارزن و لبنیات است.
کرباس، گلیم و جاجیم از صنایع دستی این روستا می باشد.