لغت نامه دهخدا خیره نگاه. [ رَ / رِ ن ِ ]( ص مرکب ) دقیق نگاه. عمیق نگاه. ( یادداشت مؤلف ).- خیره نگاه کردن ؛ دقیق شدن. ( یادداشت مؤلف ).
