لغت نامه دهخدا
ای کینه ور زمانه غدار خیره سار
بر خیره تیره کرده بما بر تو روزگار.مسعودسعد.هر که او خیره سار مستحل است
گر بدزدد ز شعر من بحل است.سنائی ( حدیقه ص 718 ). || متحیر. سرگشته :
ز میدان گذشتند فرجام کار
روانشان سراسیمه دل خیره سار.فردوسی.چه بودت که درمانده ای خیره سار.شمسی ( از یوسف و زلیخا ).رجوع به خیره سر شود.
